نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی و امام جمعه مشهد گفت: امروز به مدیریت جهادی در عرصه‌های مختلف نظام نیاز داریم و این مدیریت جهادی در سایه این است که جبهه تکلیف‌محور بیاید در کشور همه‌کاره شود.
به گزارش چاپارطوس به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی؛ آیت‌الله علم‌الهدی در چهل و پنجمین هفته برگزار نشدن نماز جمعه در مشهد مقدس، نکاتی را در رابطه با قیام 19 دی ماه مردم انقلابی قم، آثار جریانی این قیام در پیروزی انقلاب، شروط تداوم موفقیت‌های انقلاب اسلامی و تهدیدهای پیش‌رو و نقش مردم در این مسیر در قالب «خطبه مجازی» جمعه نوزدهم دی‌ماه در حرم امام رضا (علیه‌السلام) بیان کرد که در ادامه می‌خوانید:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد عبده و رسوله و اشهد ان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) (علیه‌السلام) علی بن ابی طالب و اولاده المعصومین هم حجج الله علی الخلق اجمعین.
اللهم صل وسلم علی عبدک و حبیبک و رسولک محمد سیدالاولین و الآخرین و علی عترته الهداة المعصومین سیما علی امام المنتظر المهدی روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه.
عبادالله، اوصیکم و نفسی باتقوالله
امروز روز 19 دی‌ماه هست، سالروز خاطره قیام مردم به پاخاسته قم در سال 1356، قیام مردم قم سرآغاز موج نهایی مبارزه با نظام ستمشاهی و اتصال به پیروزی انقلاب مقدس اسلامی بود؛ شناخت ماهیت این حرکت مردمی، تبیین‌کننده واقعیت و اساس انقلاب مقدس اسلامی ما هست.
انقلاب اسلامی، انقلابی ارادی و هدفمند
معمولأ انقلاب‌هایی که در قرن‌های اخیر در بین ملت‌های دنیا به وجود آمده، بر دو قسم است؛ قسم اول، انقلاب‌های انفجاری، این انقلاب‍ها در حقیقت یک انفجار مردم بود به‌خاطر مشکلات زندگی، سراسیمگی در عرصه عمر، فشار، خفقان ظلم، بیداد و دیکتاتوری در بعضی کشورها دست به انقلاب می‌زدند مثل انقلاب کبیر فرانسه، انقلاب روسیه و انقلاب‌هایی که در این زمینه رخ داده است.
قسم دوم انقلاب، انقلاب ارادی و هدفمند است؛ گاهی اوقات مردم برای رسیدن به یک نقطه هدفی دست به انقلاب می‌زنند و ساختار مدیریت اجتماعی خودشان را دگرگون می‌کنند، این انقلاب، انقلاب ارادی و هدفمند است؛ نکته قابل تأمل برای ما، شناخت این نوع ماهیت نسبت به انقلاب مقدس اسلامی است، انقلابی که موج نهایی‌اش در 19 دی‌ماه 1356 به‌وسیله مردم قم آغاز شد، آیا از نوع انقلاب انفجاری بود یا از نوع انقلاب ارادی و هدفمند؟
بعضی‌ها درصدد این هستند انقلاب مقدس اسلامی ما را انقلاب انفجاری معرفی کنند و بگویند بر اثر فشارهایی که از نظام ستم‌گرانه و ستمشاهی دوران پهلوی داشتند، مردم به تنگ آمدند، هیجانی در مردم به وجود آمده و نارضایی‌ها سبب انسجام مردم در یک انفجار شد درحالی‌که مسئله اینگونه نیست، انقلاب مقدس اسلامی ما یک انقلاب ارادی و هدفمند بود؛ اگر دقیقأ نقطه به پاخاستن مردم قم را به‌عنوان انقلاب و قیام این مردم را دقیق بررسی کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید قیام مردم قم که از روحانیت و حوزه علمیه قم سرچشمه گرفت، به‌خاطر مقاله‌ای بود که در روزنامه اطلاعات وابسته به نظام ستمشاهی آن روز نوشته شده بود و مقام مقدس امام بزرگوار را مورد اهانت قرار داده بود.
این نارضایتی که در مردم به وجود آمد و غضب و خشمی که اهانت به امام بزرگوار به وجود آورد، سبب ایجاد حرکت و قیام خونینی شد که ادامه پیدا کرد و به پیروزی انقلاب مقدس اسلامی متصل شد؛ در حقیقت، انگیزه انقلاب و به پاخاستن مردم این قضیه و جریان بود، عشق به اسلام، ارادت به روحانیت و مرجعیت، وابستگی به یک رهبر عظیم روحانی و دینی و در حقیقت، در دنباله اصل نهضت و قیام او، مردم به‌عنوان ارادت به او و خشم در برابر اهانت به او در 19 دی ماه قیام کردند، این قیام مردم قم به قیام شهرها و استان‌های دیگر انجامید و در نهایت به یک هیجان عمومی و حرکت همگانی در ملت منتهی شد و انقلاب به پیروزی رسید.
انگیزه اصلی انقلاب اسلامی، احیای دین بود
انقلاب اسلامی یک انقلاب ارادی و هدفمند بود، انقلابی نبود که بگوییم به‌خاطر انفجار اقتصادی، فقر، تنگدستی، فشار و حکومت دیکتاتوری، ایجاد خفقان و ظلم و ستمی که مردم دیدند انقلاب کردند، البته همه این‌ها سهمی در جریان انقلاب داشتند، اینطور نبود که فشارهای یک نظام دیکتاتوری ستمشاهی بی‌اثر بوده اما آنچه انقلاب را به‌عنوان یک حرکت در دنباله یک زیربنا و زیرساخت فکری از امام بزرگوار و آموزه‌های انقلابی امام به وجود آورد، احیای دین خدا بود؛ مردم دین را در معرض خطر دیدند و وقتی بنا شد مردم، مقام مقدس مرجعیتی که عنوان نیابت از حجت خدا و امام زمان (علیه‌السلام) دارد، مورد اهانت احساس کردند، مردم به‌عنوان حمایت از دین به پاخاستند.اگر شما امروز عرصه و صحنه روز 10 دی را در مشهد مقدس یا 17 شهریور، جمعه سیاه را در تهران بررسی کنید، به یک نقطه خواهید رسید؛ در روز 10 دی، یک خانم چادر مشکی به سری که بچه‌اش را بغل گرفت، از انتهای کوچه‌های ته‌خیابان، طبرسی و نوغان آمد تا میدان 10 دی به‌عنوان مبارزه با رژیم ستمشاهی و در زیر زنجیرهای تانک قرار گرفت و آن چادر مشکی، کفن خود و بچه‌اش شد، اگر از او می‌پرسیدند تو از خانه درآمدی، دنبال نان هستی؟ می‌گفت نه، دنبال مسکن، راحتی و رفاه زندگی؟ می‌گفت نه، می‌گفت دنبال دین هستم، مرجع تقلیدم به من دستور داده در مقابل یک نظام نابکار مبارزه کنم و من به‌عنوان انجام یک تکلیف شرعی، احیا و کمک به اسلام و دین آمدم در مقابل یک نظام تا دندان مسلح، با سینه خشک ایستادم و مبارزه می‌کنم، انگیزه اصلی، احیای دین بود.
تنها توسعه رفاه و آبادانی نشانه موفقیت نیست
اگر انقلاب مقدس اسلامی ما در تمام فراز و نشیبش و تمام حرکت‌هایی که در طول این 43 سال از روز قیام مردم در قم تا به امروز داشته است، در احیای دین خدا و عرصه توسعه آموزش‌ها و ارزش‌های دینی، این انقلاب نقشی داشته، انقلاب ما یک انقلاب به هدف رسیده است اما اگر تنها در عرصه‌های عمران، آبادانی، رفاه و امنیت زندگی انقلاب را تحلیل کنیم، انقلاب به این خاطر به هدف نرسیده ضمن این که انقلاب مقدس اسلامی ما در همه عرصه‌های آبادسازی و تأمین رفاه در زندگانی این مردم یک جریان موفق بوده است.
نکته‌ای که در فرمایشات ارزشی رهبر انقلاب نیز امروز مطرح شده بود، این نکته بود که فرمودند اگر امروز جامعه را با آن روز قیام مردم قم در 19 دی مقایسه کنیم در عرصه‌های علمی، حرکت‌های دانش بنیان، عمران و آبادانی کشور و توسعه راه‌ها و زندگانی مردم، در ابعاد زندگی مادی بخواهیم مقایسه کنیم، فرمودند نمی‌گویم صدها برابر که عدد درشتی را استعمال کرده باشم، فرمودند ده‌ها برابر این شئون زندگی مردم امروز با آن روز متفاوت است اما این هدف انقلاب نبود، مقصد قیام مردم قم در 19 دی و تداوم این قیام و حرکت در بلاد و شهرهای دیگر که صورت گرفت، این نبود، آنچه هدف انقلاب در یک انقلاب هدفمند و ارادی که امروز آغاز موج نهایی‌اش در سال 56 بوده است، انجام گرفته، احیای دین مردم بود، اسلام مردم قوی بشود، شعائر دین و اساس حیات دینی مردم در دنیا توسعه پیدا کند، این هدف اصلی بود.
انقلاب اسلامی؛ موفق یا متوقف؟
برادران و خواهران، از آن روز تا به امروز 43 سال می‌گذرد، تحلیل کنیم آیا هدفی که مردم آن روز قیام کردند و در مقابل گلوله‌های داغ شربنل و مسلسل جلادان شاهی واقع شدند، واقعأ در طی این 43 سال این هدف چقدر محقق شده و این حرکت از نظر احیای دین به هدف رسیده یا نه؟
آن روز روزگاری بود که دین و اسلام در چهاردیواری حسینیه‌ها و مساجد محبوس بود، از این چهاردیواری که بیرون می‌آمدید، تمام مظاهر و در و دیوار این مملکت، مظهر فسق، کفر وناجوان‌مردی در عرصه انسانیت و انسان دوستی بود و دین در چهاردیواری مساجد و حسینیه‌ها زندانی شده بود، تازه در همان چهاردیواری نیز دین آزاد نبود، یک خطیب و رهبری دینی نمی‌توانست واقعیت‌های اصیل انسان‌ساز و جامعه‌ساز اسلام را آزادانه مطرح کند و به مردم هشدار بدهد، در همان چهاردیواری مسجد و حسینیه نیز اسلام آزاد نبود.