اعتراض فعالان صنایع آلومینیومی

به گزارش ایرنا، ظروف آلومینیومی در گذشته جزو ظروف اصلی در آشپزخانه و یا سرو غذا بود و با گذشت زمان و ظهور ظروف دیگر از رونق افتاد اما هنوز هم تولید می شود و علاوه بر استفاده در آشپزخانه های خانگی در صنعت نیز کاربرد دارند و هزاران نفر در

سراسر کشور در این بخش اشتغال دارند.

این روزها که بنگاه های تولیدی با مشکل کمبود مواد اولیه مواجه هستند بسیاری از فعالان در این عرصه نیز از نبود مواد اولیه و حضور دلالان در این بخش خبر می دهند.

«مجید هنرکار» یکی از فعالان اقتصادی در حوزه تولید ظروف آلومینیومی به خبرنگار ایرنا گفت: بیش از پنج هزار کارگاه تولید ظروف آلومینیوم در تهران، شیراز، اصفهان، همدان، مشهد، شهرری و دیگر شهرهای کشور فعالیت می کنند.
وی افزود: به طور میانگین در کارگاه های بزرگ 50 نفر و در کارگاه های کوچک 5 نفر مشغول به کار هستند.

این فعال اقتصادی توضیح داد: در گذشته ورق آلومینیوم به صورت ورق وارد کشور می شد و تعاونی ها سهمیه کارخانه ها را بین آنها توزیع می کردند اما با گذشت چند سال توزیع از طریق اتحادیه برچیده و به بورس واگذار شد و پس از این بود که شاهد حضور دلالان و رانت در بازار بودیم.

وی اظهارداشت: در ماه های اخیر نه تنها قیمت مواد اولیه 150 درصد افزایش داشت، بلکه عرضه مواد اولیه در بازار نیز کاهش یافت و دلالان حاضر نیستند حتی شمش های آلومینیومی که در گذشته سه تا چهار هزار تومان بود رابه قیمت 10 تا 15 هزار تومان بفروشند و آنها را در انبارهای خود مخفی کرده اند.

این تولیدکننده افزود: پیگیری های تولیدکنندگان درباره کمبود این مواد در بازار حکایت از این دارد که برخی از این تولیدکنندگان با ادعای ارتباط با نهادها و افراد خاص انبار کرده و به دنبال ایجاد حاشیه امن برای خود هستند.
وی تاکید کرد: کمبود مواد اولیه مشکل اصلی ماست و با احتکار شمش های آلومینیوم در انبارها روز به روز مشکلات ما بیشتر می شود.

 ورق های آلومینیوم به حد کافی و مستمر توزیع نمی شود
«ابوالفضل رضایی» دبیرسندیکای آلومینیوم در گفت و گو با خبرنگار ایرنا درخصوص مشکلات تولیدکنندگان ظروف آلومینیوم، گفت: از سه سال گذشته تا کنون مصوبات ستاد تنظیم بازار در رابطه با روش و میزان عرضه مواد اولیه توسط شرکت های عرضه کننده رعایت نشده و این مساله موجب افزایش قیمت مواد اولیه در بازار شده است.

وی افزود: بسیاری از واحدهای تولیدی از گردونه تولید خارج شدند و در سراشیبی تعطیلی قرار گرفتند و با ادامه این روند شاهد بحران کارگری عظیم در صنعت آلومینیوم خواهیم بود.

رضایی بیان کرد: متاسفانه وزارت صنعت، معدن و تجارت اقدام قابل توجهی در این خصوص انجام نداده است.
به گفته وی، اکنون شرکت های المهدی، هرمزان و ایرالکو توزیع مواد اولیه را برعهده دارند.

دبیر سندیکای آلومینیوم افزود: شرکت المهدی و هرمزان از 2 سال پیش هیچ گونه عرضه ای در بورس کالا نداشته و این شرکت که از امکانات دولت استفاده می کند چه دلیلی وجود دارد مواد اولیه مورد نیاز صنایع پایین دستی را صادر می کند و چرا اجازه می دهند مواد اولیه که مورد نیاز کشور است باید صادر شود.

وی ادامه داد: پس از خصوصی سازی سهام شرکت ها 45 روز هیچ مواد اولیه ای عرضه نشد و سپس 6 هزار تن توزیع شد که چهار هزار تن آن توسط شرکت ایرالکو، یک هزار تن توسط ایمدرو بابت مطالبات سال های 93 شرکت المهدی و یک هزار نیز توسط آلومینای جاجرم عرضه شد و دوباره عرضه قطع شد.

رضایی درخصوص عرضه نشدن مواد اولیه دلایل مختلفی را بیان کرد و گفت: این شرکت ها اعلام می کنند که قیمت تمام شده بالاست در حالی که این موضوع سندیت ندارد و شرکت ها امکانات و تجهیزات دولتی استفاده می کنند و برای تامین مواد اولیه 40 درصد ارز دولتی در اختیار آنها قرار گرفته است.
وی ادامه داد: موضوع دیگری که شرکت ها برای توقف توزیع اعلام می کنند سهمیه بندی خریداران است، بدین ترتیب که با خروج افرادی که سهمیه خود را دریافت کرده اند تقاضا کاهش می یابد و به تبع آن رقابت نیز کم می شود و این به سود توزیع کنندگان نیست و نمی توانند کالا را با قیمت بالا عرضه کنند، بنابراین تعهد خودساخته ای برای خود ایجاد می کنند.

دبیر سندیکای آلومینیوم گفت: صادرات مواداولیه برای تامین مواد بهانه دیگر شرکت های توزیع کننده است. در حالی که براساس محاسبات برای تحقق این موضوع باید یکصد هزار تن شمش آلومینیوم صادر می شد، آمار دو ماهه نخست بیانگر این است که 126 هزار تن شمش صادر کرده اند.
وی تاکید کرد: در شرایطی که در تحریم اقتصادی قرار داریم بنابراین عرضه شرکت ها باید به صورت مستمر، مداوم و مشخص انجام شود و دولت نیز بر این موضوع نظارت کند اگر قرار است شرکت ها به تعهدات خود عمل نکنند امکانات آنها حذف شود.
به گفته دبیر سندیکای آلومینیوم ادامه این روند بیشترین ضربه را به طبقه پایین دستی می زند و صنعتی که 250 هزار اشتغال مستقیم دارد را در معرض تهدید واقعی قرار می دهد.