به گزارش پایگاه خبری ربیع، بالاخره پس از پیگیری های فراوان، روز ملی «مشهد» در یک قدمی ثبت در تقویم رسمی کشور قرار دارد و این مهم پس از آن که شورای فرهنگ عمومی استان با مشورت نخبگان و کارشناسان، به یک روز خاص به جمع بندی برسد، صورت می گیرد
تا سرانجام پس از تصویب نهایی در شورای فرهنگی عمومی کشور، مشهد؛ پایتخت معنوی ایران پس از شهرهایی همچون شیراز و بوشهر و … در تقویم رسمی کشور صاحب روز ملی شود. روزی که مختص به خودش باشد.بدون شک ثبت یک روز مشخص و ملی می تواند کمک شایانی برای معرفی ظرفیت های این شهر و مطرح کردن نیازها و کاستی ها در کنار پیشرفت ها و دستاوردها باشد.
در این روز می توان فارغ از هر موضوع مهمی دیگری تنها به «مشهد» پرداخت و توجه مردم، نخبگان و مسئولان را بیش از پیش به این شهر جلب کرد. چرا که تجربه های مختلف نشان داده است هر گاه که نمایندگان دیگر شهرهای کشور، مدیران رسانه های ملی، مسئولان تراز اول دولتی و … به مناسبت های مختلف و توسط نهادهای مختلف شهر، به مشهد دعوت می شوند، متاسفانه شناخت کامل و جامعی از ظرفیت ها و نیازهای این شهر ملی ندارند، شهری که سالانه پذیرای بیش از یک سوم جمعیت کشور است.
اما اکنون پس از مطالعات صورت گرفته از میان ۲۵ پیشنهاد اولیه، ۹ روز منتخب به عنوان گزینه های اصلی روز ملی مشهد مطرح شده است.
در میان پیشنهادهای مطرح شده، مناسبت های خوب و قابل توجهی از حیث معنوی، تاریخی و سیاسی وجود دارد که هر یک به تنهایی حائز اهمیت بالایی است و هم اکنون نیز در مناسبت های ملی مورد توجه قرار می گیرد.
اما به عقیده نگارنده اتفاقا به همین دلیل که هر یک از این مناسبت ها به وقایع بسیار مهمی اشاره دارد، نشان می دهد که این روز، روز مناسبی برای نام گذاری به عنوان روز ملی مشهد نیست! به بیان بهتر وقتی هر یک از این مناسبت ها به قدری برجسته و مهم است که به تنهایی تمام توجه ها را جلب موضوع خود می کند، به طور قطع وقتی روز ملی مشهد نیز در کنار این مناسبت های مهم و قابل توجه قرار گیرد، دیگر کمترین توجه ها متوجه خود «مشهد» خواهد شد.
اگر چه این مناسبت ها هر یک به نوعی با مشهد عجین شده اند و اصلا امکان تجزیه آنان از مشهد وجود ندارد ولی به دلیل اهمیت زیاد خبری، توجه رسانه ها، مردم و مسئولان در این روزها به سمت آن مناسبت تاریخی یا سیاسی مهم می رود و آن چه دوباره مغفول می ماند، چیزی نیست جز همین مشهد.
نکته دیگر این که اگر یکی از این روزها، به عنوان روز ملی مشهد انتخاب شود، در این روز تنها به یک بُعد مشهد می توان پرداخت، یعنی وقتی ولادت شمس الشموس، شهادت ایشان یا روز زیارتی و حتی سالروز ورود امام رضا (ع) به این دیار را روز ملی مشهد، انتخاب کنیم، طبیعی است که دریای مباحث عمیق معرفتی و ارزشمند در این باره، جایی برای پرداختن به ابعاد دیگر مشهد باقی نمی گذارد.
یا مناسبت های سیاسی و انقلابی مهم مشهد از جمله یک شنبه خونین ۵۷، قیام گوهرشاد و حمله رژیم شاهنشاهی به بیمارستان امام رضا (ع) نیز هر یک دارای ارزش های تاریخی وسیاسی منحصر به فردی هستند که قطعا و حتما باید در تقویم رسمی کشور به همین شکل به یادگار بمانند تا این روزها فرصتی مهیا کند برای کالبد شکافی ابعاد این ماجراهای بزرگ تاریخی که نقش مهمی در پیروزی انقلاب اسلامی داشتند.
روز اول فروردین به مناسبت حضور رهبر فرزانه انقلاب به مشهد نیز یکی دیگر از ۹ روز منتخب است، روزی که با آمدن «بهار» و «یار» آمیخته شده و نوید مبارکی با خود به همراه دارد ولی معمولا در این روز چشم انداز کلی سال جدید در کلام مقام معظم رهبری تبیین می شود و توجه همه رسانه های داخلی و خارجی را به خود جلب می کند.
روز ملی فردوسی و پاسداشت زبان فارسی نیز از دیگر روزهای پیشنهادی برای روز ملی مشهد است که باز به نظر می رسد طبق آن چه گفته شد پرداختن به مقوله «مشهد» در این مناسبت های بزرگ، باعث می شود که یکی از این دو مهم فدای دیگری شود یا حداقل کمتر به چشم آید.
پیشنهادی به وسعت یک شهر
«هشتمین روز از هشتمین ماه سال» پیشنهادی است که نگارنده برای ثبت روز ملی مشهد ارائه می کند. شاید در نگاه اول «۸.۸» تنها یک عدد به اصطلاح امروزی ها شیک باشد و پیام مهمی را متناسب با مشهد به ذهن ها متبادر نکند جز همان عدد هشت که برای ما نشان از امام مهربانی هاست، اما این روز این فرصت را مهیا می کند که به مشهد، ظرفیت ها و نیازهایش بپردازیم. ضمن این که ظرفیت «برجسته سازی» مشهد نیز به عنوان یکی از محورهای هفت گانه محتوایی برای نام گذاری مشهد توسط کارشناسان مورد اشاره قرار گرفته است و اگر بوروکراسی های اداری سنگ اندازی نکند و این روز در تقویم ملی کشور ثبت شود، ۹۸.۸.۸ اولین روز ملی مشهد در تقویم ملی کشور خواهد بود.
در عین حال آن چه مهم است این که با در نظر گرفتن جمیع نظرات، شاهد به تصویب رسیدن روزی به نام روز ملی مشهد باشیم، روزی که بتوانیم در آن از مقوله اساسی «زیارت» و تشرف سالانه ۳۰ میلیون زائر از اقصی نقاط ایران و جهان به این شهر بگوییم، به تاریخ مشهد و نقش استراتژیک این شهر و مردمانش در روزهای مهم انقلاب و دوران دفاع مقدس اشاره کنیم، از ظرفیت های مشهد برای تبدیل شدن به پایتخت فرهنگی جهان اسلام بنویسیم و فردوسی به عنوان نگین ادبیات فارسی را ارج نهیم و در کنار همه این ها بتوانیم توجه عموم را به زیر ساخت های عمرانی مشهد به عنوان یک شهر فراملی، از جمله سامان دهی حاشیه شهر مشهد، بافت پیرامونی حرم مطهر رضوی، اعتبارات پروژه های عمرانی بر زمین مانده و … جلب کنیم.